Poëtisch is ook het monetaire beleid van de meeste centrale banken. Alleen de Japanse Centrale Bank lijkt vastgelopen met haar monetaire dichtregels. Men voelt er nog niets voor om de rente te verhogen om de inflatie te beteugelen. Daardoor dreigt men een gevangene te worden van haar eigen monetaire beleid, heel kafkaiaans. De carry trade die is uitgevoerd biedt geen soelaas. Goedkoop geld lenen, in dit geval Japan, en tegen hogere rentes uitzetten in het buitenland vraagt veelal om grote problemen. De markt straft dat meestal af met een koersdaling van in dit geval de Japanse yen. Het aflossen van schulden loopt dan torenhoog op. Daarmee lijkt de Japanse Centrale Bank van de ene In de andere valkuil te trappen.

Hopelijk houden de Amerikaanse en Europese Centrale Bank vast aan het stramien van het monetaire gedicht. De inflatie staat onder druk. En de markt roept om een verlaging van de rente. Toch is enige voorzichtigheid op zijn plaats, zoals de centrale bankiers ook waarschuwend zeggen. De olieprijs staat momenteel slechts 2% lager dan een jaar geleden. De kans op een stijging van de olieprijs is aanzienlijk groter dan een daling. Dat vergroot het gevaar van een aanwakkerende inflatie.

De Fed en de ECB kunnen weinig anders doen dan de markten een worst voorhouden van een verlaging van de rente als de data bevestigen dat de inflatie naar een structureel lager niveau is gegaan. Gezien de ontwikkeling van de olieprijs is dat nog veel te vroeg. Bovendien: we hebben te maken met een vergrijzing van de bevolking. En daardoor een tekort aan aanwas van arbeidskrachten. Dat leidt automatisch tot hogere lonen. De kou is nog niet uit de lucht dat de economieën en daarmee de aandelenmarkten worden geconfronteerd met een looninflatie. Het effect zal wellicht niet zo groot zijn als door de explosie van de olieprijs, maar wel aanwezig zijn In de inflatiecijfers.

Het gekke doet zich momenteel voor dat de aandelenmarkt vrij ongevoelig is voor de ontwikkeling van de rente. Men wil weliswaar graag een lagere rente, maar bij een hogere rente staan obligatiekoersen onder druk. En zullen institutionele beleggers uitwijken naar aandelen. Daardoor zullen de koersen kunnen stijgen. Het omgekeerde is ook mogelijk: een meevallende ontwikkeling van de rente waardoor aandelenkoersen en obligatiekoersen zullen stijgen. Dan is de vraag waarvoor beleggers zullen gaan kiezen. Uit outlooks van analisten blijkt dat men zowel voor aandelen als voor obligaties voor 2024 een rendement verwacht van rond de 6%. Kiezen voor obligaties, is dan kiezen voor zekerheid. Kiezen voor aandelen is kiezen voor groei. Waardoor de waardering van bedrijven die zich op de een of andere manier bezighouden met kunstmatige intelligentie relatief sterk zullen stijgen. Daar zal Iedereen zich in kunnen vinden, zowel de Belgen als de Nederlanders als de Chinezen.

Belgen vinden Nederlanders direct en bot. Maar wat zouden ze vinden van de Chinezen? Die zijn in feite nog directer en botter dan de Nederlanders. En als Belgen Chinees zouden begrijpen, zou de Nederlandse taal toch nog iets poëtisch hebben.