Kunstmatige intelligentie. Het is een over het paard getild begrip. Er is niks intelligents aan kunstmatige intelligentie. Het is gewoon een domme machine die trucjes heeft geleerd. Ons wordt voorgehouden dat het apparaat of de software veel kan. Waarmee niet is gezegd dat machines met kunstmatige intelligentie veel sneller kunnen werken en handelen. 

Het probleem met kunstmatige intelligentie is echter het woord intelligentie. Met kunstmatige intelligentie kunnen we straks sneller en doelgerichter browsen op het internet. Prachtig handig en comfortabel, vooropgesteld dat KI niet vervalt tot een commerciële fuik, wat waarschijnlijk aannemelijk is. Het punt is echter: wat gaat de gebruiker met die informatie doen. Het is gewoon niet veel meer dan informatie. Het wordt pas echt interessant en goed bruikbaar als het de basis vormt voor kennis. Ik zie nog niet gebeuren dat machines een denkend vermogen hebben. Zelfs aan een machine van ASML van 350 miljoen euro komen handjes aan te pas. 

Kunstmatige intelligentie. Ik ga er steeds minder in geloven. Natuurlijk zullen er machines komen die repeterende functies van mensen kunnen overnemen. Zo kan een digitale cafetaria kroketten en frikandellen uit het vriesvak halen, bakken en in een vakje stoppen. Je moet het leuk vinden, zonder glimlach, zonder vriendelijk woord als eet smakelijk. 

Kennis, daar gaat het om. En om kennis te kunnen gebruiken heb je informatie nodig. Vroeger vond ik het vreselijk om op school feiten in mijn hoofd te stampen. Nu ben ik er blij om dat ik warenkennis heb gehad, om maar even een vak te noemen. Daardoor heb ik geleerd hoe een bleekveldje werkt en waarom enzymen alleen in handwarm water kleren schoon maken. 

Waar het mij om gaat is dat je kennis moet hebben om belangrijke stappen te kunnen zetten. Dat geldt ook voor beleggers. Het barst van de informatiesystemen. De ene is nog mooier dan de ander? De ene biedt nog meer informatie dan de ander. De ene is goedkoper dan de ander? Maar waar het uiteindelijk op neerkomt is hoe die informatie wordt omgezet in kennis. Pas dan kun je inhoud geven aan begrippen als eigen vermogen per aandeel, de intrinsieke waarde, koers/cashflow-verhouding. Vervolgens moet je die kennis kunnen relativeren en vergelijken met andere aandelen om een conclusie te trekken of iets goedkoop of duur is. Alleen maar informatie tot je nemen, is dus onvoldoende.

Daarom moet je vraagtekens plaatsen bij kunstmatige intelligentie. Informatiesystemen zijn niet intelligent. Het zijn in domme wezens. Die informatie ophalen, die in bepaalde hokjes plaatsen om er bepaalde berekeningen mee te kunnen maken om vervolgens een schijnbare lijst te kunnen samenstellen van aantrekkelijke of goedkope aandelen. Het echte werk vindt plaats in het hoofd van de beheerder. Die heeft geen kunstmatige intelligentie. Wat die heeft is creatieve intelligentie. Daar gaat het bij beleggen om. Alleen op die manier kun je het beter doen dan de trend.