5
tips met een korte toelichting
Alphabet
De cloudactiviteiten van Alphabet dragen al ruim een jaar bij aan de winst. Ten opzichte van vorig jaar verviervoudigde de kwartaalwinst naar 900 miljoen dollar. De totale kaspositie daalde iets, van 110,9 miljard naar 108 miljard dollar, maar nog altijd ruim voldoende om aandeelhouders te belonen. Voor het eerst in het bestaan van Alphabet wordt op 17 juni een kwartaaldividend van 20 dollarcent uitgekeerd. Het inkoopprogramma van eigen aandelen is met 70 miljard dollar verhoogd.
ASML
De orderintake in het eerste kwartaal viel beleggers tegen. Ze rekenen echter buiten het feit dat ASML al eerder heeft aangegeven dat 2024 een overgangsjaar is en dat 2025 een heel succesvol jaar zal worden. Er wordt volop geïnvesteerd in chips, de CAPEX van Amazon, Alphabet, Nvidia en Meta samen voor dit jaar, bedraagt 240 miljard dollar! Daarvoor zijn de machines van ASML nodig. Daarnaast investeren chipfabrikanten (TSMC) in fabrieken buiten Azië. Ook hiervoor zal ASML worden ingeschakeld.
Holcim
Holcim, de grootste cementmaker ter wereld, blijft kralen rijgen met relatief kleine overnames. Het bedrijf wil in 2025 minimaal 30 procent van de omzet uit ‘Solutions & Products’ halen. Dit zijn duurzame oplossingen voor de bouw en kant-en-klare producten. Deze divisie is veel minder kapitaalintensief dan de cementfabrieken. Dat is goed voor de winstmarge. Holcim wil volgend jaar de Noord-Amerikaanse divisie naar de beurs brengen. Naar verwachting zal dan veel verborgen waarde vrijkomen.
Nvidia
De krachtige rekenchips die nodig zijn voor de ontwikkeling van AI worden geleverd door Nvidia. Natuurlijk zijn er meer leveranciers, maar de chips van Nvidia zijn de beste. Ze zijn de krachtigste en de kleinste. Hoewel Nvidia al een flinke koersrit achter de rug heeft, zit er ons inziens meer in het vat. Dankzij de fenomenale winstmarge is Nvidia niet duur. Voor volgend jaar betalen we 29 keer de winst en voor 2026 slechts 27 keer.
Shell
Olie blijft gevraagd, de energietransitie ten spijt. Autofabrikanten besteden meer aandacht aan auto’s met een fossiele brandstofmotor, windparken zijn vaak niet rendabel te maken en projecten die hernieuwbare energie produceren kunnen de energie niet kwijt vanwege overbelaste elektriciteitsnetwerken. LNG als energiebron wordt daarmee steeds interessanter en Shell is één van de grootste. Shell is veel goedkoper dan de Amerikaanse sectorgenoten. Mocht Shell de verhuizing naar de Verenigde Staten doorzetten, dan kan de waardering omhoog, net als de aandelenkoers.
“De rente zou wellicht nog iets verder kunnen zakken, maar het ziet er niet naar uit dat de 10-jaars rente ooit weer zo laag wordt als voor deze inflatoire periode. Zoals al eerder gememoreerd: de wereld is veranderd. Dat maakt een lage rente een stuk minder waarschijnlijk. We moeten wellicht rekening gaan houden met een structureel hogere rente.”
De daling van de rente lijkt te zijn vertraagd. Wat denken jullie en wat zijn de gevolgen?
“Uit het oogpunt van diversificatie en risicoreductie zou je het kunnen overwegen, maar anderzijds, het betaalt geen dividend. Goud heeft dan vooral een functie in samenhang met andere assets en niet als enige belegging. Het blijft een asset class waar moeilijk een waardering op te plakken is. Het biedt wel extra diversificatie. De correlatie met andere asset classes is laag. Een alternatief zou kunnen zijn een belegging in goudmijnen. Dat zijn immers aandelen. Daar kun je wel een waardering op plakken en de bedrijven keren dividend uit.”
Goud. Aantrekkelijk?
“Spreiding, met focus op multinationals met pricing power. In zekere zin beperken we ons sterk tot de Verenigde Staten en Europa. Daarnaast hebben markten in volwassen economieën zoals Taiwan, Japan, Zuid-Korea, Singapore, etc. onze aandacht.”
De wereld lijkt in een aantal delen uiteen te vallen. Hoe gaan jullie daarmee om? Spreiding of focus?
“Het is niet terecht als je dat aan de topman van Shell vraagt, die niet voor niets met een Amerikaanse beursnotering schermt. Maar in het algemeen geldt dat er wordt betaald voor een stabiele winstgroei. Bedrijven die dat jaar-op-jaar weten te realiseren krijgen een premie. Er wordt betaald voor kwaliteit. Dat leidt soms tot forse waarderingsverschillen. Focus je dus niet te veel op waarderingen maar op visie, trackrecord, trends en kwaliteit van het management.”
Waarderingen lopen sterk uiteen. Terecht?
“Het lijkt er ogenschijnlijk wellicht iets op, maar er zijn grote verschillen. In beide situaties domineerde technologie. In de jaren ’90 waren veel van deze techfondsen echter niet of nauwelijks winstgevend. Nu wel. Sterker nog, de Magnificent Seven en heel veel andere techbedrijven verdienen heel veel geld, mede dankzij de opkomst van AI. Daarnaast was de waardering toen veel hoger en vaak verre van realistisch. Er werd gehandeld in gebakken lucht. Nu zijn de techfondsen ook duur, maar niet zo irreëel als destijds. Was er destijds vooral sprake van opgeklopte verwachtingen, nu is er daadwerkelijk sprake van een innovatieve periode. Toen was het beleid van de Fed stimulerend (richting het gevreesde 2000), nu verkrappend.”
Sommige vermogensbeheerders vergelijken de huidige beurs met die ten tijde van de internethype. Wat is jullie visie?
“Private equity is er altijd al geweest. Het is niet het een of het ander, het kan prima naast elkaar bestaan. Je moet alleen ook hier selectief zijn. Er zullen best goede private-equityfondsen zijn, maar het gros biedt beleggers geen toegevoegde waarde. Feitelijk beleggen veel van deze fondsen in dezelfde beleggingen waar beleggers ook zelf in kunnen beleggen. Alleen zit er dan nog een extra kostenlaag tussen. En wordt er vaak belegd met veel geleend geld, wat een hoger risico met zich meebrengt. Natuurlijk is het zo dat veel private equity belegt in niet-beursgenoteerde bedrijven waar beleggers geen toegang toe hebben. Ik wil niet generaliseren, ook vermogensbeheerders mag je niet over een kam scheren, maar private equity is per definitie hoog risico. Weinig spreiding, geringe liquiditeit, grote bedragen, veel hefboom en schuld. Het zijn kenmerken die niet per se geschikt zijn voor de doorsnee-belegger. Bij een stijgende rente stijgt het risico en in een recessie komen de prijzen onder druk.”
Private equity is in opkomst. Is dat voor vermogensbeheerders een kans of een bedreiging?
Martine Hafkamp: “Decennialang was er sprake van een steeds verder globaliserende wereld. Er was sprake van een vergrijzende bevolking (voornamelijk in de westerse wereld) met een enorm besparingsoverschot. Er kwam steeds meer digitalisering. Er was al heel lang vrede (gold niet voor iedereen, maar in grote lijnen ging dat wel op). Grondstoffen waren betaalbaar. Decennialang was er kortom sprake van een gezonde voedingsbodem voor beleggingen als aandelen, obligaties en vastgoed.”
“Door toenemende (geo-)politieke spanningen staan de globalisering en de wereldhandel onder druk en daarmee ook de lage prijzen en de beperkte inflatie. De vergrijzing zet wel door net als de digitalisering. Beide vinden zelfs in verhevigde mate plaats. Het heeft er veel van weg dat de langdurige periode die gekenmerkt werd door lage inflatie en lage rente ten einde is. Grondstoffen worden schaarser en daardoor duurder. De hogere inflatie en rente hebben het speelveld (waarschijnlijk blijvend) veranderd. De handelsconflicten zorgen voor importtarieven, sancties, etc. Dat komt de lage inflatie en rente niet ten goede. Hetzelfde geldt voor de schaarste aan personeel. Beleggers zullen andere beleggingen nodig hebben om hun doelstellingen te realiseren. Daarmee bedoel ik aandelen die beter bestand zijn tegen hogere inflatie en rente.”
“Op het vlak van AI mag je nog vele nieuwe aankondigingen verwachten, maar wat dat gaat brengen? Als je de AI-rage vergelijkt met de goudkoorts, dan beleggen wij bij Fintessa in ieder geval voor onze cliënten in de pikhouwelen. Dat zijn de bedrijven die er in ieder geval geld aan verdienen. Denk hierbij aan de chipindustrie en de cloud-aanbieders.”
Welke veranderingen mag je verwachten?
“Als je de AI-rage vergelijkt met de goudkoorts, dan beleggen wij in ieder geval voor onze cliënten in de pikhouwelen”
“Juist deze crises bieden vaak mooie kansen om beleggingen voor de lange termijn aan te kopen. Het komt immers altijd weer goed. Alleen duurt het de ene keer wat langer dan de andere keer. Beleggers die blijven zitten, blijken altijd weer de winnaars, en juist niet de uitstappers. Beleggers doen er wel goed aan hun beleggingen aan te passen aan de veranderde omstandigheden.”
BeleggersFair
Martine Hafkamp Algemeen directeur Fintessa vermogensbeheer
Een structureel hogere rente
De wereld verandert altijd. De geschiedenis leert dat het op de (hele) lange termijn loont om in risicodragende assets te blijven zitten. Zo zijn aandelen over (zeer) lange periodes superieur aan alle andere assets, ongeacht oorlogen, crises, pandemieën, recessies, inflatie etc. Aan het woord is een zeer gewaardeerde beleggingsdeskundige: Martine Hafkamp, directeur Fintessa Vermogensbeheer.
Martine Hafkamp Algemeen directeur Fintessa vermogensbeheer
“De rente zou wellicht nog iets verder kunnen zakken, maar het ziet er niet naar uit dat de 10-jaars rente ooit weer zo laag wordt als voor deze inflatoire periode. Zoals al eerder gememoreerd: de wereld is veranderd. Dat maakt een lage rente een stuk minder waarschijnlijk. We moeten wellicht rekening gaan houden met een structureel hogere rente.”
De daling van de rente lijkt te zijn vertraagd. Wat denken jullie en wat zijn de gevolgen?
“Uit het oogpunt van diversificatie en risicoreductie zou je het kunnen overwegen, maar anderzijds, het betaalt geen dividend. Goud heeft dan vooral een functie in samenhang met andere assets en niet als enige belegging. Het blijft een asset class waar moeilijk een waardering op te plakken is. Het biedt wel extra diversificatie. De correlatie met andere asset classes is laag. Een alternatief zou kunnen zijn een belegging in goudmijnen. Dat zijn immers aandelen. Daar kun je wel een waardering op plakken en de bedrijven keren dividend uit.”
Goud. Aantrekkelijk?
“Spreiding, met focus op multinationals met pricing power. In zekere zin beperken we ons sterk tot de Verenigde Staten en Europa. Daarnaast hebben markten in volwassen economieën zoals Taiwan, Japan, Zuid-Korea, Singapore, etc. onze aandacht.”
De wereld lijkt in een aantal delen uiteen te vallen. Hoe gaan jullie daarmee om? Spreiding of focus?
“Het is niet terecht als je dat aan de topman van Shell vraagt, die niet voor niets met een Amerikaanse beursnotering schermt. Maar in het algemeen geldt dat er wordt betaald voor een stabiele winstgroei. Bedrijven die dat jaar-op-jaar weten te realiseren krijgen een premie. Er wordt betaald voor kwaliteit. Dat leidt soms tot forse waarderingsverschillen. Focus je dus niet te veel op waarderingen maar op visie, trackrecord, trends en kwaliteit van het management.”
Waarderingen lopen sterk uiteen. Terecht?
“Als je de AI-rage vergelijkt met de goudkoorts, dan beleggen wij in ieder geval voor onze cliënten in de pikhouwelen”
“Het lijkt er ogenschijnlijk wellicht iets op, maar er zijn grote verschillen. In beide situaties domineerde technologie. In de jaren ’90 waren veel van deze techfondsen echter niet of nauwelijks winstgevend. Nu wel. Sterker nog, de Magnificent Seven en heel veel andere techbedrijven verdienen heel veel geld, mede dankzij de opkomst van AI. Daarnaast was de waardering toen veel hoger en vaak verre van realistisch. Er werd gehandeld in gebakken lucht. Nu zijn de techfondsen ook duur, maar niet zo irreëel als destijds. Was er destijds vooral sprake van opgeklopte verwachtingen, nu is er daadwerkelijk sprake van een innovatieve periode. Toen was het beleid van de Fed stimulerend (richting het gevreesde 2000), nu verkrappend.”
Sommige vermogensbeheerders vergelijken de huidige beurs met die ten tijde van de internethype. Wat is jullie visie?
“Private equity is er altijd al geweest. Het is niet het een of het ander, het kan prima naast elkaar bestaan. Je moet alleen ook hier selectief zijn. Er zullen best goede private-equityfondsen zijn, maar het gros biedt beleggers geen toegevoegde waarde. Feitelijk beleggen veel van deze fondsen in dezelfde beleggingen waar beleggers ook zelf in kunnen beleggen. Alleen zit er dan nog een extra kostenlaag tussen. En wordt er vaak belegd met veel geleend geld, wat een hoger risico met zich meebrengt. Natuurlijk is het zo dat veel private equity belegt in niet-beursgenoteerde bedrijven waar beleggers geen toegang toe hebben. Ik wil niet generaliseren, ook vermogensbeheerders mag je niet over een kam scheren, maar private equity is per definitie hoog risico. Weinig spreiding, geringe liquiditeit, grote bedragen, veel hefboom en schuld. Het zijn kenmerken die niet per se geschikt zijn voor de doorsnee-belegger. Bij een stijgende rente stijgt het risico en in een recessie komen de prijzen onder druk.”
Private equity is in opkomst. Is dat voor vermogensbeheerders een kans of een bedreiging?
Martine Hafkamp: “Decennialang was er sprake van een steeds verder globaliserende wereld. Er was sprake van een vergrijzende bevolking (voornamelijk in de westerse wereld) met een enorm besparingsoverschot. Er kwam steeds meer digitalisering. Er was al heel lang vrede (gold niet voor iedereen, maar in grote lijnen ging dat wel op). Grondstoffen waren betaalbaar. Decennialang was er kortom sprake van een gezonde voedingsbodem voor beleggingen als aandelen, obligaties en vastgoed.”
“Door toenemende (geo-)politieke spanningen staan de globalisering en de wereldhandel onder druk en daarmee ook de lage prijzen en de beperkte inflatie. De vergrijzing zet wel door net als de digitalisering. Beide vinden zelfs in verhevigde mate plaats. Het heeft er veel van weg dat de langdurige periode die gekenmerkt werd door lage inflatie en lage rente ten einde is. Grondstoffen worden schaarser en daardoor duurder. De hogere inflatie en rente hebben het speelveld (waarschijnlijk blijvend) veranderd. De handelsconflicten zorgen voor importtarieven, sancties, etc. Dat komt de lage inflatie en rente niet ten goede. Hetzelfde geldt voor de schaarste aan personeel. Beleggers zullen andere beleggingen nodig hebben om hun doelstellingen te realiseren. Daarmee bedoel ik aandelen die beter bestand zijn tegen hogere inflatie en rente.”
“Op het vlak van AI mag je nog vele nieuwe aankondigingen verwachten, maar wat dat gaat brengen? Als je de AI-rage vergelijkt met de goudkoorts, dan beleggen wij bij Fintessa in ieder geval voor onze cliënten in de pikhouwelen. Dat zijn de bedrijven die er in ieder geval geld aan verdienen. Denk hierbij aan de chipindustrie en de cloud-aanbieders.”
Welke veranderingen mag je verwachten?
“Juist deze crises bieden vaak mooie kansen om beleggingen voor de lange termijn aan te kopen. Het komt immers altijd weer goed. Alleen duurt het de ene keer wat langer dan de andere keer. Beleggers die blijven zitten, blijken altijd weer de winnaars, en juist niet de uitstappers. Beleggers doen er wel goed aan hun beleggingen aan te passen aan de veranderde omstandigheden.”
5
tips met een korte toelichting
Alphabet
De cloudactiviteiten van Alphabet dragen al ruim een jaar bij aan de winst. Ten opzichte van vorig jaar verviervoudigde de kwartaalwinst naar 900 miljoen dollar. De totale kaspositie daalde iets, van 110,9 miljard naar 108 miljard dollar, maar nog altijd ruim voldoende om aandeelhouders te belonen. Voor het eerst in het bestaan van Alphabet wordt op 17 juni een kwartaaldividend van 20 dollarcent uitgekeerd. Het inkoopprogramma van eigen aandelen is met 70 miljard dollar verhoogd.
ASML
De orderintake in het eerste kwartaal viel beleggers tegen. Ze rekenen echter buiten het feit dat ASML al eerder heeft aangegeven dat 2024 een overgangsjaar is en dat 2025 een heel succesvol jaar zal worden. Er wordt volop geïnvesteerd in chips, de CAPEX van Amazon, Alphabet, Nvidia en Meta samen voor dit jaar, bedraagt 240 miljard dollar! Daarvoor zijn de machines van ASML nodig. Daarnaast investeren chipfabrikanten (TSMC) in fabrieken buiten Azië. Ook hiervoor zal ASML worden ingeschakeld.
Holcim
Holcim, de grootste cementmaker ter wereld, blijft kralen rijgen met relatief kleine overnames. Het bedrijf wil in 2025 minimaal 30 procent van de omzet uit ‘Solutions & Products’ halen. Dit zijn duurzame oplossingen voor de bouw en kant-en-klare producten. Deze divisie is veel minder kapitaalintensief dan de cementfabrieken. Dat is goed voor de winstmarge. Holcim wil volgend jaar de Noord-Amerikaanse divisie naar de beurs brengen. Naar verwachting zal dan veel verborgen waarde vrijkomen.
Nvidia
De krachtige rekenchips die nodig zijn voor de ontwikkeling van AI worden geleverd door Nvidia. Natuurlijk zijn er meer leveranciers, maar de chips van Nvidia zijn de beste. Ze zijn de krachtigste en de kleinste. Hoewel Nvidia al een flinke koersrit achter de rug heeft, zit er ons inziens meer in het vat. Dankzij de fenomenale winstmarge is Nvidia niet duur. Voor volgend jaar betalen we 29 keer de winst en voor 2026 slechts 27 keer.
Shell
Olie blijft gevraagd, de energietransitie ten spijt. Autofabrikanten besteden meer aandacht aan auto’s met een fossiele brandstofmotor, windparken zijn vaak niet rendabel te maken en projecten die hernieuwbare energie produceren kunnen de energie niet kwijt vanwege overbelaste elektriciteitsnetwerken. LNG als energiebron wordt daarmee steeds interessanter en Shell is één van de grootste. Shell is veel goedkoper dan de Amerikaanse sectorgenoten. Mocht Shell de verhuizing naar de Verenigde Staten doorzetten, dan kan de waardering omhoog, net als de aandelenkoers.
Een structureel hogere rente
De wereld verandert altijd. De geschiedenis leert dat het op de (hele) lange termijn loont om in risicodragende assets te blijven zitten. Zo zijn aandelen over (zeer) lange periodes superieur aan alle andere assets, ongeacht oorlogen, crises, pandemieën, recessies, inflatie etc. Aan het woord is een zeer gewaardeerde beleggingsdeskundige: Martine Hafkamp, directeur Fintessa Vermogensbeheer.